Midemdeki kelebekler.

Bugün mutluyum ben. Ama bu yarın ağlamayacağım anlamına gelmez. Hatta bakmışsın on dakka sonra bi top tuvalet kağıdını kapmışım, odaya kapanmışım. Ama şuanda mutluyum. Saf saf gülümsüyorum oraya buraya.

Sanki uzun zamandır hoşlandığım biriyle ilk defa başbaşa kalmışım gibi kıpır kıpırım. Hep gitmek istediğim bi yere giden yoldaymışım gibi... Ya da uzaktaki abimin bayram tatilinde bu şehre ulaştığını öğrenip eve gelmesine kaç dakika kaldığını saydığım zamanlar gibi heyecanlıyım. Öyleyim işte. Neden? Bilmem...